آشنایی با دوربین و کادر بندی دوره ویری (V_ray) برای راینو(Rhino)
در این اموزش شما با کادر بندی مناسب یک صحنه و زوایای دوربین ایده آل آشنا می شوید و از آنجایی که زاویه دید شما به صحنه یا پرسپکتیو اهمیت بسزایی دارد با این مطالب یاد خواهید گرفت با دستور Field of view یا همان میدان دید صحنه چگونه کار کنید.
اول از همه باید منظور از ترکیب بندی composition را بدانید. ترکیب بندی در عکاسی به شیوه ای که عناصر گوناگون یک صحنه، داخل کادر عکس قرار می گیرند، اطالق میشود.
عکاسی دارای قوانینی می باشد که نیازمند رعایت آن در ویری هم است .با رعایت آن ها و پیاده کردنش در صحنه یک رندر مناسب و مطلوب خواهید داشت.
قانون یک سوم/
این قانون بسیار ساده می باشد.کافیست کادر را به 9 مستطیل مساوی با دو خط عرضی و دو خط طولی همانطور که در شکل نشان داده شده تقسیم کنید.
ترکیب بندی مرکزی و تقارن
در بعضی مواقع سوژه اگر در وسط کادر باشد نتیجه مطلوبی بهتان می دهد.و اگر کادر مربعی باشد بهتر است.
صحنه هایی که دارای بازتاب هستند، فرصت مناسبی برای استفاده از تقارن درترکیب بندی فراهم می کنند.
جذابیت پیش زمینه و عمق
اضافه کردن مقداری جذابیت در پیش زمینه،راه خیلی خوبی برای ایجاد حسی از عمق درصحنه است.
کادر در کادر
یک روش مؤثر دیگر برای به تصویر کشیدن عمق درون صحنه قرار دادن کادری درون کادر عکس است. دنبال عناصری مثل پنجره ها، طاق های قوسی شکل وشاخه های معلق بگردید تا صحنه را با آنها کادربندی کنید.
قوانین دیگری مانند خطوط هدایتگر/خطوط قطری و مثلث ها/الگوها و بافت ها/)قانون فرد ها/سادگی و ساده گرایی (مینیمالیسم) و… وجود دارد.
نکته اصلی رعایت فاصله درست قرار گیری چشم انسال تا سوژه مربوطه است که به اصول زیر بستگی دارد.
پرسپکتیو
پرسپکتیو عبارت است از ارائه تصویر در یک سطح دو بعدی به گونه ای که شبیه به آنچه باشد که چشم بطور سه بعدی می بیند.پرسپکتیو کمک می کند تاعنصر عمق در تصویر به نمایش درآید.
پرسپکتیو خطی
درواقع تمامی خطوط به یک نقطه واحد می رسند(نقطه تلاقی) و همگرا بنظر می آیند که البته در واقعیت اینگونه نیست .
در این حالت مغز انسان با توجه به دریافت های قبلی خود از خطوط موازی و با تحلیل این صحنه، حس دور شدن و
عمق را حس می کند.
پرسپکتیو دو نقطه ای وقتی ایجاد می شود که خطوط فرضی موجود در تصویر ، دردو سمت سوژه اصلی به دو نقطه تلاقی Point Vanishing مختلف برسند.
در حالتی که خطوط فرضی همگرا در تصویر موجود باشند بطوریکه در سه جهت مختلف حرکت کنند و سه نقطه تلاقی مختلف ایجاد نمایند، پرسپکتیو ایجاد شده به نام پرسپکتیو سه نقطه ای نامیده می شود. این نوع پرسپکتیو عموما وقتی ایجاد میشود که از زاویه ای بالاتر یا پایین تر از سوژه اقدام به عکاسی نمایید.
میدان دید(Field of view)
فاصله کانونی لنز از عوامل اصلی در تعیین پرسپکتیو خطی است. لنزهای با فاصله کانونی کوتاه angle wide نسبت به لنزهای نرمال و یا تله فوتو
Telephoto ،حس عمق بیشتری را در تصویر ایجاد می کنند و فشردگی کمتری بین سوژه و صحنه بوجود می آورند. لنزهای تله فوتو، فشردگی
بیشتری ایجاد می کنند بطوریکه به نظر می رسد عناصر تصویر به هم نزدیک ترند و این باعث می شود حس عمق کمتری در بیننده بوجود آید.
با مشاهده تصویر بیشتر مطلب را درک می کنید.
درواقع این عمل که با Field of view انجام می شود با زوم کردن تفاوت بسیاری دارد زیرا در میزان میدان دید دوربین حرکت نمی کند فقط میدان دید کم و زیاد می شود.
البته رعایت پرسپکتیو اندازه هم اهمیت دارد که درواقع چشم ما قدرت تجزیه تشخیص اندازه های اصلی اجزا را بر اساس زوایایی که باهم می سازند دارد.عناصری از تصویر که چشم اندازه آنها را بر اساس سایر
عناصر تصویر و یا با استفاده از حافظه بصری خود تعیین می کند، اگر در فواصل دور و نزدیک نسبت به دوربین قرار گیرند، در تصویر نهایی به اندازه های مختلفی دیده می شوند و در بیننده حس عمق ایجاد می کنند.به این حالت پرسپکتیو اندازه Perspective Size گفته می شود.
