ساختمان‌های بنایی :
منظور از ساختمان‌های بنایی ساختمان‌هایی هستندکه مصالح آنها از آجر، بلوک سیمانی یا سنگ ساخته شده‌اند و در آنها تمام یا قسمتی از بارهای قائم توسط دیوارهای با مصالح بنایی تحمل می‌شود. برای ساختمان‌های کوچک که از ۲ طبقه تجاوز نمی‌نمایندو یا حداکثر ارتفاع آنها از صفر صفر زمین ۸ متر میباشد می‌توان از این نوع ساختمان استفاده کرد.اسکلت اصلی این نوع ساختمان‌ها آجری بوده و برای ساختن سقفها در ایران معمولاً از پروفیل‌های فولادی I و آجر به صورت طاق ضربی استفاده می شود؛ یا از سقف تیرچه و بلوک استفاده می‌شود.در این نوع ساختمان برای مقابله با نیروهای جانبی (نظیر زلزله) باید حتماً از شناژهای روی کرسی چینی و زیر سقفها استفاده شود؛ همچنین در ساختمان‌های آجری معمولاً دیوارهای حمال در طبقات مختلف روی هم قرار می‌گیرند و اغلب پارتیشن‌ها نیز همین دیوارهای حمال میباشند.حداقل عرض دیوارهای حمال نباید از ۳۵ سانتی‌متر کمتر باشد. یا به عبارت دیگر برای دیوارهای با مصالح بنایی، حداقل نسبت ضخامت به ارتفاع نباید از یک دهم برای دیوارهای مهار نشده کمتر باشد.
ساختمان‌های خشتی و گلی :
اسکلت اصلی این نوع ساختمان‌ها از خشت خام و گل میباشد و تعداد طبقات آن از یک طبقه تجاوز نمی‌کند و در مقابل نیروهای جانبی همانند زلزله به هیچ وجه مقاومت نمی کند.
ساختمان‌های چوبی :
این نوع ساختمان‌ها در مناطقی که چوب با قیمت ارزان در دسترس است ساخته می‌شوند، مانند شهرهای جنوبی کشور اتریش، بعضی ایالت‌های کشور آمریکا و …ساختمان‌های چوبی در ایران به علت کمبود منابع کمتر ساخته می‌شود.
ساختمان‌های ترکیبی :
ممکن است ساختمانی از دو یا چند نوع از انواع فوق ساخته شود مانند ساختمان‌های فلزی-بتنی یا فلزی-آجری و ….
ساختمان‌ها از لحاظ کاربردو اهمیت به چهار گروه اصلی تقسیم می‌شوند:
1. گروه ۱ (ساختمان بااهمیت خیلی زیاد):بیمارستان ها، مراکز آتش نشانی، تأسیسات آبرسانی ، نیروگاه ها،برج های مراقبت مخابرات، رادیو و تلویزیون، تأسیسات انتظامی، مراکز کمک رسانی
2. گروه۲ (ساختمان با اهمیت زیاد) ساختمان‌های با اهمیت زیاد به سه گروه کلی تقسیم می‌شود:
ج) ساختمان‌هایی که خرابی آنها باعث آتش‌سوزی و ایجاد آلودگی محیط زیست می‌شوند. مانند:پالایشگاه ها، مراکز سوخت‌رسانی و…
۳. گروه ۳ – ساختمان‌های «با اهمیت متوسط»
این گروه ساختمان‌ها شامل کلیه ساختمان‌های مشمول این آیین‌نامه، بجز ساختمان‌های عنوان شده در سه گروه دیگر میباشند، مانند ساختمان‌های مسکونی و اداری و تجاری، هتل ها، پارکینگ‌های چندطبقه، انبارها، کارگاه‌ها، ساختمان‌های صنعتی
۴. ساختمان‌های «با اهمیت کم»
این گروه شامل دو دسته زیر است: الف- ساختمان‌هایی که خسارت نسبتاً کمی از خرابی آنها حادث می‌شود و احتمال بروز تلفات جانی انسانی در آنها بسیار کم است، مانند انبارهای کشاورزی و سالن‌های نگهداری دام. ب- ساختمان‌های موقتی که مدت بهره‌برداری از آنها کمتر از ۲ سال است.
