چراغ بیرونی یا روشنایی معابر که به اختصار چراغ، تیر یا روشنایی هم گفته می‌شود، به منابع روشنایی عمومی در سطح معابر و مکانهای عمومی گفته می‌شود. منابع روشنایی معابر عمدتاً در بالای تیرهای برق قرار دارند و امروزه عمدتاً از نوع الکتریکی هستند. پایه روشنایی پارکی یکی از تجهیزات سیستم تأمین روشنایی پارک‌ها و فضاهای سبز شهری و تفرجگاه‌ها می‌باشد . فرایند روشن سازی این فضاها نه تنها باید از نظر خصوصیات فنی استاندارد باشد بلکه چراغ پارکی باید از جنبه‌های ایمنی، هنری، بهداشتی، روانشناسی، ارگونومی و نیازهای استفاده کنندگان را برآورده نماید.

از سال ۲۰۱۷ و در سطح کره زمین، ۷۰٪ از کل برق از طریق سوخت‌های فسیلی تأمین می‌شود که منبع اصلی آلودگی هوا و ایجاد گازهای گلخانه‌ای است و اهمیت این موضوع به آن دلیل است که، در جهان تقریباً حدود ۳۰۰ میلیون از چراغ‌های خیابانی از این نوع برق تولیدی استفاده می‌کنند.

تاریخچه

روشنایی معابر در شهرها از دیرباز مورد توجه بوده‌است و در هر زمان با امکانات متفاوتی نسبت به آن اقدام می‌شده‌است. مشعل، چراغ روغنی و چراغ گاز از نمونه‌های قدیمی تر روشنایی معابر هستند.

مزایا

• ایمنی عابران و وسایل نقلیه

• کاهش جرم

• بر پایه مطالعات سال ۲۰۱۹، روشنایی معابر در کاهش بزهکاری شبانگاهی تا ۳۶٪ مؤثر است.

معایب

• آلودگی نوری

• مصرف انرژی (بسته به نوع لامپ)

نگه داری

چراغ‌های روشنایی معابر نیاز به بازرسی و مراقبت دارند که معمولاً به دو صورت پیشگیرانه و به هنگام بروز مشکل است.