مُدرنیسم:از سال ۱۸۹۰ تا ۱۹۴۰ یک جنبش هنری شکل گرفت این واژه ریشه اش mode
می باشد. Modo به معنی تازگی ، جدیدا هست.
مدرنیسم و مدرنیته با هم فرق دارند.
مدرنیته :محوریت دادن به انسان در همه جنبه ها و عقل انسانی ، طبیعت و دین و … محوریت می‌دهد.
مدرنیسم: جنبش زیبایی شناسی گسترده دهه ۱۹۰۰
مدرنیسم سبک بین المللی دارد. آغاز آن بعد از جنگ جهانی اول و فراگیری آن بعد از جنگ‌جهانی دوم انجام شد.هدف آن جدید کردن فرآیندهای ساخت و ساز و طراحی که از المان های سنتی اجتناب می‌کند.
قوانین یکسانی در ساخت و تولید مرکز های تجاری و مسکن سازی دارد.سعی شده دارای نظم عاقلانه باشد و کاربرد داشته باشد و از متریال های نوین مثل بتن فولاد و شیشه استفاده می کنند و از دستورات معمار های نو که می گویند تزئینات غیر واجب به کار نرود تبعیت می‌کند.
آغازگران سبک مُدرنیسم:
آدولف لوس متولد ۱۸۷۰ میلادی در برُنو شهری پرجمعیت بعد از پراگ کشور جمهوری چک است. بعد از تمام کردن تحصیلات معماری خود در سال ۱۸۹۳ در دانشکده فنی Dersden به آمریکا رفت. عاشق مکتب معماران شیکاگو می‌شود. در سال ۱۹۰۸ اولین مقاله ی خود را به چاپ می رساند و به شهرتی بین المللی می‌رسد.
آدولف لوس رو به عنوان نظریه پرداز معماری مدرن می شناسند. پس طراحی های زیبا و فراوان و کار کردن با معماران بزرگ در نهایت در سال ۱۹۳۳ در وین فوت شد.
مقاله ای تحت عنوان “تزئین و جنایت” را نوشت که بیان می‌کرد خالکوبی نوعی ظلم به خود و جرم است و تزئین فساد آلود هست و آرایش و تزئین بدنی جنایت است. عقیده داشت انسان ها متعلق به خداوند هستند و وقتی روح پاک خدا در وجود انسان هست زیبا هستی و نیازی به تزئینات اضافی و حجو نداری که شایدم مضر برای بدن باشدکه در نهایت این جسم و این امانت به خدا بر می‌گردد و نزد اوست. لوس با تکیه به این تفسیر ، یک اصل تاریخی و عمومی را عنوان کرد : حقیقت توسط من پیدا شده و به مردم جهان اعلام می‌کنم که پیشرفت و توسعه فرهنگی برابر است با حذف زیور آلات و تزئینات از اشیاء و زندگی روزمره انسان. لوس معتقد بود تزئینات دروغین و فرهنگی ابتدایی دارند. عقیده داشت تزئینات برای اشیاء مضر است و عمرشان را کم می‌کند. زیبایی شناسی فرهنگش در مد روز است. لوس معماری را به چشم هنر نمی دید بلکه اعتقاد داشت معماری یک حرفه‌ی سودمند است. لوس تمام تلاش خود را بکار گرفت که بیان کند فرم وقتی قشنگ است که برگردانیِ کارکرد خود باشد. لوس مفاهیم انقلاب صنعتی رابدرستی درک کرده بود و بر سادگی و بی آلایشی تاکید داشت. لوس نظر داشت هیچ سرنخی که بتواند بیانگر سلسله مراتب اجتماعی متعارف جامعه انقلاب صنعتی باشد کاربرد ندارد زیرا اکثر مردم بادیه نشین و روستایی به شهرها مهاجرت کردند و هویت شهری ندارند و با آن بیگانه اند. بنابراین رابطه درستی که بتواند آنها را به گذشته شان ربط دهد وجود ندارد و همه بی اساس است.
حاصلِ عملی اندیشه های آدولف لوس را می‌توان در پروژه ها ساخته شده‌ی وی دید. ساختمان هایی معمولا سطح سفید و بدون تزئین و آلایش دارد و از این رو با کارهای لوکوربوزیه مقایسه شده اند. او از مصالحی بسیار خوش ساخت و سطوح کاملا صیقلی که گچبری ندارد و حاشیه ای آنها را قطع نمی کند، استفاده می‌کرد. مهم ترین پروژه های لوس ، خانه اشتاینر که معرف سبک معماری لوس هست می‌توان اشاره کرد هم چنین ساختمان گولدمن و زالاچ در وین را نام می‌بریم.
خانه اشتاینر نمایی بتنی و متقارن دارد، پلان همکف آن‌منعطف و با نظم فضایی جدید طراحی شده است. بخاطر مقررات ساختمانی که باید رعایت می‌کرد ، سقف بنا را تا حد امکان در این قسمت پایین آورده بود. سازه حجمی صلب و بدون برجستگی و تزئین طراحی شده است. اهمیت تناسب ها و به ویژه اهمیت سطوح باز شیشه ای در دیوار های صلب بخاطر عدم استفاده از تزئینات موجب شد سازه استوارتر باشد. ساختمان اداری مرکزی گولدمن و زالاچ به مدرنیسم طراحی شد و به دور از هر گونه تزئینات اضافی و زننده همچون یک ستون دوریک یونانی و خشک و بدون انعطاف طراحی شد.
منابع