استخر آب، آبگیری مصنوعی است که برای شنا، آب‌تنی، تفریح، سرگرمی و ورزش‌های آبی مانند واترپلو و غواصی استفاده می‌شود. از استخر آب همچنین برای مصارف آموزشی و علمی نیز استفاده می‌گردد.

برای کنترل مقدار باکتری‌ها، به آب استخرها معمولاً کلر افزوده می‌شود.

«حمام بزرگ» نخستین مخزن آب همگانی در جهان باستان می‌باشد که بیش از ۵۰۰۰ سال پیش در موهنجو-دارو، یکی از شهرهای پاکستان وجود داشت. این مخزن حدود ۱۲ متر طول از شمال به جنوب و ۷ متر عرض داشت و بیشترین عمق آن ۴/۲ متر بوده‌است.

دو راه‌پله عریض از شمال و جنوب مخزن به سمت کف آن ایجاد می‌کردند، در لبهٔ پله‌ها نرده‌هایی چوبی نصب می‌کردند و در پایین پله‌ها نیز یک فضای مسطح به اندازه عرض کل استخر می‌ساختند به گونه‌ای که افراد بتوانند از پله‌ها پایین آمده و در عرض استخر بدون اینکه به فضای اصلی استخر وارد شوند حرکت کنند.

مخزن آب را نیز با آجرهای ریز کف‌بندی و با یک لایهٔ ضخیم از قیر طبیعی طرفین مخزن را زیرسازی کرده و لبه و دیوارهای اطراف را با گچ می‌ساختند.

برای امنیت و حفظ جان مردمی که از استخر استفاده می‌کنند شرایطی باید برقرار باشد از جمله:

• استفاده از آب پاک و بدون آلودگی

• انجام اقدام‌های لازم برای بهداشت استخر و آب

• وجود تجهیزات نجات در نزدیکی استخر

• امکان دیدن کف استخر

• عدم وجود اجسام نوک‌تیز در نزدیکی یا داخل استخر

• مدیریت تعداد افراد حاضر در استخر و عدم شلوغی

• وجود روشنایی اضطراری

• عدم عبور سیم‌های برق افقی، با فاصله‌ای معادل حداقل ۶ متر از لبهٔ استخر

• عدم وجود مدارهای الکتریکی محافظت نشده در نزدیکی استخر

• عدم استفاده از مواد شیمیایی غیر استاندارد در آب استخر

• نشانه‌گذاری لازم باید وجود داشته باشد.