دانلود آبجکت کاشی

کاشی به قطعه سنگی مصنوعی گفته می‌شود که طول و عرض آن مختلف بوده و ضخامت آن چند میلی‌متر است، و یک روی آن دارای سطحی شیشه‌ای بوده و کاملاًّ صاف و صیقلی می‌باشد. کاشی، محصولاتی سفالین و سرامیکی است که در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژه‌ای دارد مانند حمام‌ها، توالت‌ها، آشپزخانه‌ها و آب ریزگاه‌های عمومی و غیره. کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار می‌رود.

واژه کاشی از نام شهر کاشان اقتباس شده که از اوایل دوران اسلامی به عنوان مرکز صنعت سفال‌سازی مشهور بود

مواد تشکیل دهنده

یک قطعه کاشی از دو قسمت تشکیل شده‌است:

1. قطعه سفالی که قسمت اصلی و استخوان‌بندی کاشی را تشکیل می‌دهد.

2. لعاب روی آن که ماده‌ای است شیشه‌ای و قسمت رویی آن را تشکیل می‌دهد.

یکی از مهم‌ترین عوامل در صنعت کاشی‌سازی آن است که این دو ماده را طوری انتخاب کنند که ضریب انبساط آن‌ها مساوی باشد.

انواع کاشی

• • کاشی بدنه:جهت نصب در دیواربا لعابی براق و استقامت کمتر نسبت به کاشی کف. متنوع در سایز و طرح.

  • کاشی کف: یا به اصلاح عامیانه در ایران که به آن سرامیک می‌گویند. مقاوم تر و مستحکم تر از لحاظ بدنه و لعاب نسبت به کاشی بدنه.

  • کاشی سه بعدی: نسل جدیدی از کاشی که با استفاده از بروزترین تکنولوژی چاپ و بهره‌گیری از خطای چشم، زیبایی و جلوه‌ای خاص به صنعت کاشی و سرامیک داده‌است.

  • کاشی پرسلانی: نسل سوم صنعت کاشی و سرامیک کاشی پرسلانی نامیده می‌شود؛ که در صفحه جداگانه توضیح داده شده‌است.

تاریخچه در ایران

کشور ایران با تاریخ و تمدن کهن در هنر و صنعت و برخورداری از ذخایر معتنابهی از مواد اولیه از دیر باز با عنوان بستری مناسب برای صنعت کاشی و سرامیک مطرح بوده‌است. تولید کاشی سرامیکی در این سرزمین از مراحل بسیار اولیه و با روش‌های ابتدایی از حدود ۱۲۵۰ سال قبل از میلاد مسیح با تولید انواع آجرهای لعابدار، کاشی‌های تزیینی و مینا آغاز شده‌است. کاشی از فرآیند پخت خاک رس در کوره و لعاب بر روی آن تولید میشود و خاک رس کاشی حتماً باید دارای ۲۰ تا ۳۰ درصد سیلیس باشد. پس از پخت کاشی در کوره یک لایه لعاب بر روی آن برای حفظ خواص کاشی و همچنین زیبایی طرح و رنگ و حفاظت و افزایش مقاومت  لایه رویی بر روی آن زده میشود. واژه کاشی بر اساس نظر موسسه لغت نامه دهخدا و مرکز بین المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران از کلمه کاچی و به معنای ” نوعی از خشت تنک باشد که نقاشی کنند و آبگینه ساییده بر روی آن بمالند و بپزند چنانکه شبیه به چینی شود. ” گرفته شده است. البته برخی از زبان شناسان به دلیل اینکه هنر کاشی سازی و سفالگری در شهر کاشان بسیار رواج داشته علت این نامگذاری را شهر کاشان دانسته اند. کاشی سنتی که بیشتر در مکان های مذهبی نظیر مساجد استفاده میشود با ۵ شیوه و نام متفاوت تولید میشوند : ۱- کاشی هفت رنگ. ۲- کاشی مقرنس. ۳- کاشی معرق. ۴- کاشی معلقی که به خط کوفی مزین میشود. ۵- کاشی مینیاتوری. کاشی سنتی به روش دستی و با رنگ آمیزی دستی ساخته میشد البته امروزه با استفاده از دستگاه های مدرن و به روز در تولید کاشی مساجد صورت میگیرد. امروزه کاشی در صنعت ساختمان در کاشی دیوار حمام و دستشویی و کاشی بین کابینتی استفاده میشود و با توجه به تمیزی آسان و همچنین بهداشتی بودن محیط میتوان از کاشی در محیط هایی با خطر آلودگی بالا مانند مراکز درمانی از انواع کاشی استفاده کرد.

کاربرد کاشی

کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان (بویژه در اماکن مذهبی) و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار می‌رود. کاشی دارای ابعاد و اندازه‌های گوناگون می‌باشد به‌طوری‌که کاشی کف و دیواری را در ابعاد ۲×۲ و ۱×۲ تا ۵۰×۵۰، ۴۰/۸۰ و ۳۰*۹۰ سانتیمتر تولید می‌کنند که با رنگهای گوناگون می‌تواند یک نقاشی را در محل نصب نیز نشان دهد. کیفیت کاشی باید به نحوی باشد که تغییرات ناگهانی درجه حرارت از ۱۰۰ تا ۲۰ درجه سانتیگراد را به خوبی تحمل کرده و هیچگونه آثار ترک در بدنه یا لعاب آن ظاهر نشود. کاشی دیواری را برای حفظ بهداشت و رطوبت در آشپزخانه، محیط‌های بهداشتی، حمام و دستشویی استفاده می‌کنند. کاشی کف را نیز به علت ضد سایش بودن و مقاومت حرارتی و الکتریکی بالا در آشپزخانه‌ها، حمام‌ها، آزمایشگاه‌ها، رختشویخانه‌ها و کارخانجات شیمیایی به کار می‌برند همچنین کاشی باید دارای ابعاد صاف و گوشه‌های تیز باشد.

استاد علی پنجه پور از مشهورترین استادان کاشی کاری ایران است.